1960, 1970, 1980’li yıllar Ordu ili eğitimi açısından altın yıllar olarak adlandırılabilir. Çünkü Ordu’ya bağlı Mesudiye ilçesi okur - yazarlık açısından Türkiye’de birinci seçilmişti. 71 köyü bulunan Mesudiye’de, köylerin mahalleleriyle birlikte 90’a yakın ilkokulda eğitim veriliyordu.

Mesudiye köy ilkokullarından mezun olan öğrenciler, Devlet tarafından Öğretmen Okulları, Ebe-Hemşire Sağlık Liseleri, Astsubay Okulları, Parasız Yatılı Liseler için Türkiye genelinde yapılan merkezi sınavlarda büyük başarı elde ediyor, Ordu ilinde ve Türkiye ortalamasında birinci sırayı elde ediyorlardı.

Yatılı okullar sınavını kazanma da özellikle; Yukarı Gökçe (Faldaca), Yeşilce (Yavadı), Beyağaç (Zile), Yeveli, Gülpınar (Röspene), Konacık (Başağrı), Yeşilyurt (Beri) ilkokulları Türkiye ortalamasının üzerinde başarıya imza atmayı başarıyorlardı.
İlçenin diğer köylerindeki ilkokullardan sınava giren öğrenciler, Ordu il genel ortalamasının üzerinde kazanma oranlarıyla dikkatleri Mesudiye üzerine topluyordu. Bu durum yaklaşık 30 yıl devam etti.
12 Eylül 1980 Askeri Darbesi’nden sonra, Mesudiye’deki 90’a yakın köy ilkokulundaki öğrencileri çalıştıran, başarılı kılan, sınav kazandıran yerli - idealist Mesudiyeli öğretmenler siyasi gerekçelerle başka yörelere tayin edilmeye, sürülmeye başladılar.

Yerlerine başka illerden gelen öğretmenler, hem yeni mezun olmaları, hem de bir an önce eş durumu nedeniyle kendi yörelerine tayinlerini yaptırdıkları için, sık sık değişen öğretmenler nedeniyle eğitimdeki başarı durmaya, zamanla gerilemeye başladı.
1990’a gelindiğinde Mesudiye’deki köy ilkokulları, büyük şehirlere olan göçlerin de etkisiyle, öğrenci azlığı bahane edilerek ard arda kapatılmaya başlandı.

1991 yılı ise adeta deprem etkisi yarattı. 48 köy ilkokulu bir anda kapatıldı. Evet yanlış anlamadınız, tam 48 köyün ilkokulu bir yıl içinde kapısına kilit vurdu.
Türkiye’de okur yazar oranının en yüksek olduğu Mesudiye ilçesinde eğitim, köy ilkokullarında ki öğrenci azlığı bahane edilerek, ilkokulların yarıdan fazlasının bir yıl içinde kapatılmasıyla adeta çökertildi.
Bazı köy ilkokulların da ise öğrenci sayısı az olduğu söylenerek, taşımalı eğitime geçildi, öğrenciler belde ve ilçe merkezindeki okullara gönderilerek, onlarında okulları kapatıldı.

Yeterli sayıda öğrenci bulunmadığı söylenerek, Mesudiye ilçesinde 21 köy ilkokulu 1991 yılında tamamen eğitime son verdi. Kapatılan 21 köy ilkokulu arasında Alan, Ambardüzü (Güneyce), Arıcılar, Aşağı Gökçe, Beyseki, Birebir, Celal, Çamlıca (Yeşilçit), Çatalkaya (Güzle), Fırışlık (Abdili), Gıcı (Güneyce), Gündoğmuş (Yardere), Musulu (Armutkolu), Sarıca, Serpin (Doğançam), Türkköyü, Yenerli (Mahmudiye), Yeşilçit, Yeşilyurt (Yeşilce), Yeveli ve Yukarı Gökçe İlkokulları kapatıldı.

Diğer taraftan öğrenci sayısı yeterli olmasına rağmen; Beşbıyık, Beyseki, Çerçi, Güneyce, Güvenli, Kale, Kavaklıdere, Sarıca ve Yardere köylerinde bulunan İlkokul öğrencileri, taşımalı eğitime geçildiği söylenerek Mesudiye İlköğretim Okulu’na gönderilerek, kapatılmış oldu.

Aşıklı, Çukuralan, Dursunlu, Güzelce, Hamzalı, Enalan, Köşe, Ortaalan ve Şıhdere’de bulunan ilköğretim öğrencileri, Topçam İlköğretim Okulu’na gönderilmeye başlanarak, bir dahakendi köylerindeki eğitime geri dönemediler.
Alan, Güzle ve Karabayır köylerinde bulunan İlköğretim öğrencileri ise taşımalı eğitim adı altında Üçyol İlköğretim Okulu’na gönderilerek, artık bir daha kendi köy ilkokullarındaki kara tahtalara yazı yazamamaya başladılar.

Beyağaç, Gülpınar, Konacık, Sarıyayla, Yağmurlar ve Yeveli’de bulunan ilköğretim öğrencileri Yeşilce İlköğretim Okulu’na taşımalı eğitimle öğrenimlerinin görülmesine karar verilerek kapatıldı ve bir daha asla açılamadı.

Böylece 1991 yılı Mesudiye eğitiminde, özellikle ilkokul eğitiminde kara yıl olarak tarihe geçti. 48 köy ilkokulu bir gün içinde kapatılırken; dönemin ilçe yöneticileri, siyasetçileri, gurbetteki kanaat önderleri, akademisyenleri, dernekleri bu duruma ses çıkarmadı. Hiçbir kurum ve kişi, bir kınama metni bile yayınlamadı.

Bugün Kurultaylarda hep ortalıkta olup, kendi kendini öven birçok isim, Mesudiye’de bir günde 48 ilkokul kapatılırken, eğitim çökertilirken; sağır ve dilsiz olmayı seçtiler.
Bu güne kadar da toplumdan özür dileyip, kendi sorumluluklarının hesabını vermediler.
Ama unutulmamalıdır ki en iyi yargıç, elbette halkın vicdanı ve tarihtir…

SEFAİ UZUNYURT Sorunları Dile Getirmeye Devam Ediyor…